april 22, 2011

Hete bus

Tevreden kijk ik naar de weerspiegeling van mijn enigszins gezette, en langzaam vergrijzende gestalte in de ruiten van de bus. Alles potdicht. Een zinderende hitte die we moeten uithouden tenminste tot hij over zo'n tien minuten vertrekt. Buiten lopen drie blonde tienermeisjes vrolijk ijs etend in zomerse kleding door de zon. Een van ze kijkt ietwat meewarend mijn kant uit.

Helaas, ook bij het vertrekken blijkt de chauffeur van het gehalte gestapo te zijn en houdt alle ramen en luiken van deze sauna dicht: geen verkoelende lucht in deze propvolle bus.
Een ambulance loeit voorbij. Gehaast rijdend naar de plek waar iemand een hartaanval heeft gehad in de zinderende lentewarmte, te laat komend door het drukke verkeer...

april 17, 2011

Dode Koe

Een dode koe verrijkt het landschap. Gelegen aan een plasje water heeft ze de geest gegeven, net na zonsopgang. Onverstoord grazen haar zusters verder, alsof er belangrijkere zaken zijn in het leven dan de dood.
Een ekster is op haar zwartwitte verschijning neergestreken en pikt hier en daar nog wat weg: Een echte lijkenpikker!
Waarom deze koe heeft besloten dit aardse leven voor gezien te houden zullen we nooit weten, noch haar laatste gedachten die met haar laatste ademstoot vervaagden in het niets.
Zou er in het hiernamaals, als die er al zou zijn, ook behoefte zijn aan melk en burgers?

april 12, 2011

Grijze Dag

Grijze wolken bedekken de laatste slieren blauw. ook de gebouwen staan zichzelf te wezen in grijs. De enige kleur die deze grauwsluier doorbreekt is het geel van de kranen die hun eeuwige strijd met de stad lijken te winnen. Hier en daar staat ontluikend groen van een sporadische boom.

De grijze man zijn traan valt niet op in de regen die nu gestaag begint te vallen. Een geschikte plek doemt op, een touw vertrouwd aanvoelend in zijn handen...

april 07, 2011

Centraal Amsterdam

Shilouetten zichtbaar door het door vuil matglas van de koepel verraden overvliegende vogeltjes. De zon priemt voorzichtig straaltjes naar binnen. Speakerdames houden de reizigers op de hoogte van onafwendbare vertragingen. Vakkundig schieten duimen over de toch wel kleine toetsjes van de blackberry, alles wat er in het hoofd omgaat delend met vrienden. Een schreeuw in de verte galmt nog wat na.

Toch al een vreemde dag - dat iemand zichzelf in de fik steekt op de dam is al surreeel genoeg, daar kan ik niets meer aan toevoegen. (Kun je een verbrande jas trouwens laten vergoeden?)

april 06, 2011

In de Trein


Naast mij staat een man met de uitstraling van alcohol, tabak en kauwgom - niet noodzakelijk in die volgorde, hoewel de kauwgom zeker als laatste geplaatst dient te worden, daar hij deze nog aan het herkauwen is.
Zwanen liggen in groepjes her en der verspreid op de langsrazende weilanden gras te eten - witte vlekken pointilistisch verwerkt in het groen...