Tevreden kijk ik naar de weerspiegeling van mijn enigszins gezette, en langzaam vergrijzende gestalte in de ruiten van de bus. Alles potdicht. Een zinderende hitte die we moeten uithouden tenminste tot hij over zo'n tien minuten vertrekt. Buiten lopen drie blonde tienermeisjes vrolijk ijs etend in zomerse kleding door de zon. Een van ze kijkt ietwat meewarend mijn kant uit.
Helaas, ook bij het vertrekken blijkt de chauffeur van het gehalte gestapo te zijn en houdt alle ramen en luiken van deze sauna dicht: geen verkoelende lucht in deze propvolle bus.
Een ambulance loeit voorbij. Gehaast rijdend naar de plek waar iemand een hartaanval heeft gehad in de zinderende lentewarmte, te laat komend door het drukke verkeer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten