Een stuk of zeven grijsgepakte mannen stormen met veel gebral de coupe binnen en nemen her en der plaats. De dassen los of zelfs helemaal weggehaald praten ze er lustig op los. De meesten van de spijkerbroeken die de rest van de coupe vullen storen zich hier niet aan: Oortjes in om in hun eigen wereld te kunnen blijven, de buitenwereld buitensluitend. Hierdoor hebben ze geen last van het door de grijze meute meegebrachte lawaai. Velvet Underground verteld mij dat dit "the beginning is of a new age".
Een eendagsvlieg dartelt voor het raam heen en weer, gevangen achter het glas in het licht. Doelloos beweegt hij op en neer, links, rechts, links, omhoog en met een draai weer naar beneden. Net zo doelloos als zijn korte leven nu is, geen zicht op het enige dat hij vandaag moet doen: de voortplanting. Hier zit je dan, gevangen in het licht achter veiligheidsglas. Er is slechts een humaan ding om te doen: Een ferme druk van mijn wijsvinger haalt deze arme ziel uit mijn lijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten