Nederland: Geesten in mijn hoofd. Een geluid als van een raam in de wind op een haakje. Kleng Kleng. Zwetend word ik wakker. Geniet van een warme douche en thee met beschuit. Het is nog donker, een donkerrode maansverduistering is gaande. Flarden van de rand van de maan zijn te zien door het dikker wordende wolkendek. Koude wind, huilend om het huis. Als wolven-geesten die elkaar achterna zitten. Ik ga weer liggen.
Suriname: "Zeven uur" piepte de wekker. De vogels waren al eerder op. Gri-Griki-Bieieie blaat een grietjebi op een dwarsligger op de veranda. De zon priemde door wolken om ons zinderende warmte te beloven. Het vocht van de nacht parelde nog op de lagen gras op het erf. Honden blaffen reeds hun serenades naar de voorbijgangers die zich al naar hun werk haasten. Mijn koffers staan gepakt voor de reis terug naar Nederland. Ik voel de adrenaline zich een weg banen door mijn bloed, richting mijn hersens. Mijn buik verkrampt. Is deze reis terug een goede beslissing? De tijd zal het leren. Klam zweet in mijn handpalmen. Koud water brengt mij weer tot bezinnen. De reis terug ben ik eenzaam
Nederland: Ik word weer wakker. Het achtervolgt me. Een miskraam in het buitenland. Bloedende foetus door het toilet gespoeld. Vrouw naar het ziekenhuis. Het mocht niet baten. Haar bloedgroep was niet voorradig, en er was al veel bloed verloren. De lakens van wit naar rood als laatste getuigen. De liefde - best of both worlds, zou Robert Palmer zingen- verloren in een doodszucht. Eenzaam na een fatale nacht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten